Gry komputerowe to świetna rozrywka, ale dziecko może się od nich uzależnić – wpaść w nałóg. Jak do tego nie dopuścić? Autorzy definiują, jakie gry są odpowiednie dla poszczególnych grup wiekowych, jak oddziałują na rozwój dziecka, mówią, co robić, gdy dziecko zbyt długo siedzi przed komputerem, kiedy powiedzieć ‘dość” i dlaczego. Bardzo potrzebna książka.

Książka porusza zagadnienia związane z tzw. nowymi uzależnieniami, których najczęstszą przyczyną są style życia przyjmowane przez społeczność lub raptownie zmieniające się modele kulturowe. Często są one bagatelizowane i niediagnozowane, a nawet akceptowane społecznie, mimo że są nie mniej niszczące niż takie patologie jak narkomania czy alkoholizm. Internet Addiction Disorder (IAD), uzależnienie od telefonu komórkowego, natręctwo zakupów, pracoholizm i uzależnienie od seksu – to najczęściej spotykane new addictions. Autor omawia ich poszczególne przypadki, szuka przyczyn, prezentuje metody terapeutyczne, podaje wyniki najnowszych badań i analizuje problem współuzależnienia. Uznaje, że uzależnienie jest pierwotnym stanem istoty ludzkiej, wymyka się sile woli, sprowadza człowieka do roli bezwolnego więźnia własnych impulsów, ciąży w dramatyczny i gwałtowny sposób na życiu milionów uzależnionych i ich rodzin. By móc się z nim uporać, nie wolno zaprzeczać jego istnieniu i prosić o pomoc.

Książka napisana przez prof. Agnieszkę Ogonowską, psychologa i medioznawcę, pracownika naukowego krakowskiego Uniwersytetu Pedagogicznego oraz prezesa Polskiego Towarzystwa Edukacji Medialnej.

Uzależnienia medialne to poradnik dotyczący coraz szerszego problemu – nieprawidłowego i dysfunkcjonalnego wykorzystywania tzw. nowych mediów – w szczególności Internetu. Książka porusza problem uzależnień kompleksowo – opisując sposoby ich rozwoju, typy, przyczyny i źródła, nakreśla podstawowe czynniki sprzyjające nałogowi, a także drogi wyjścia z niego.

Skupia się nie tylko na problemach i sposobach ich przezwyciężenia, ale także na profilaktyce i działaniach służących przeciwdziałaniu powstawania uzależnień. Kompetentna, podana w przystępny oraz czytelny i nowoczesny sposób wiedza dla każdego, kto ma styczność ze współczesnymi technologiami.

W swoim świetnie udokumentowanym bestsellerowym „Ostatnim dziecku lasu” Richard Louv zwrócił uwagę na wyobcowanie współczesnych dzieci ze środowiska naturalnego i wprowadził do debaty termin „zespół deficytu natury”. Udowodnił, że mocna więź z naturą ma ogromny wpływ na dzieci – wzmacnia potencjał intelektualny, kreatywność i zmniejsza ryzyko chorób cywilizacyjnych. Teraz pokazuje, jak praktycznie dokonać prawdziwej zmiany w swoim życiu.

„Witamina N” pomoże odzyskać naturalną radość z kontaktu z przyrodą. Recepta zawiera:

• 500 pomysłów na aktywność dla dzieci i dorosłych,
• wiele inspirujących historii,
• porady, jak zejść na ziemię,
• propozycje zmian dla rodziców, nauczycieli i lokalnych społeczności.

„Witamina N” to jedyny w swoim rodzaju praktyczny przewodnik nie tylko dla zaniepokojonych rodziców, ale też dla wszystkich tych, którzy szukają pomysłów na przywrócenie dzieciom możliwości nieskrępowanego kontaktu z przyrodą – dla nauczycieli i wychowawców, osób pracujących z dziećmi i dyrektorów szkół zainteresowanych efektywną edukacją ekologiczną.

„Witamina N” to też przepis na świetną zabawę!

Sytuacja cywilizacyjna, w jakiej się znaleźliśmy, stwarza wiele szans zarówno edukacyjnych, jak i rozwojowych, ale przynosi także szereg zagrożeń. (…) Okazało się bowiem, że technologie rozwijają się w tempie przewyższającym nasze możliwości adaptacyjne czy poznawcze. Nie jest jeszcze pewne, czy uda nam się je przezwyciężyć, chociaż naukowcy pracują w swoich laboratoriach nad tym, aby nowe technologie udoskonalały naszą codzienną egzystencję.

Zgromadzone w niniejszym tomie artykuły w różnym stopniu koncentrują się na relacji człowieka z technologią i mediami, ukazują technologiczno-medialny wpływ na różne płaszczyzny funkcjonowania człowieka, zarówno w sferze psychologicznej, jak i społecznej, edukacyjnej czy kulturowej. Ich autorami są głównie psycholodzy, kulturoznawcy oraz pedagodzy, dzięki czemu otrzymujemy interdyscyplinarne i wieloaspektowe spojrzenie na omawianą problematykę.

Autorom artykułów zgromadzonych w tomie udało się ukazać niektóre z kluczowych związków człowieka z technologią i mediami. Mamy nadzieję, że problematyka ta stanie się źródłem inspiracji dla kolejnych debat i konferencji poświęconych tym zagadnieniom, właśnie w takim interdyscyplinarnym ujęciu, które daje szansę wielostronnego i wielokontekstowego ujęcia tematu. A właśnie tego wymagają nasze czasy, cywilizacja medialna, w której funkcjonujemy i jaką nadal współkreujemy.

Ostatnia dekada XX wieku otworzyła przed psychologią nowe, fascynujące pole eksploracji badawczej. Jest nim zachowanie się człowieka w społeczeństwie informacyjnym. Rozwój Internetu w jego obecnej postaci w ciągu ostatnich lat podniósł jeszcze rangę tego zagadnienia.

Obok bezspornych zalet istnieje także ciemna strona Internetu. Ma miejsce przestępczość internetowa. Łatwiejszy stał się dostęp do pornografii i nawiązywania przygodnych kontaktów seksualnych. Nie można zapominać o destrukcyjnym wpływie na psychikę internautów niektórych gier komputerowych. Stosunkowo nowym zjawiskiem społecznym stało się uzależnienie od komputera. W pracy tej uzależnienie od komputera, wyodrębnione spośród innych uzależnień, opisane zostało od strony diagnozy, rozpowszechnienia i terapii przez psychologa nie tylko teoretyka, ale i praktyka.

Czytelnik otrzymuje monografię psychologiczną, zawierającą aktualną wiedzę wzbogaconą badaniami i doświadczeniem terapeutycznym autora.

Urodzeni po 1995 roku. Dorastali z telefonem komórkowym, mieli konto na Instagramie, zanim poszli do liceum, nie pamiętają czasów sprzed internetu. Różnią się od każdego poprzedniego pokolenia. Mowa tu o jednej czwartej Amerykanów. To iGen (skrót od „iGeneracji”) – pokolenie internetu. Właśnie nadeszło.

W tej fascynującej, pełnej życia książce dr Jean Twenge maluje odkrywczy portret nowego pokolenia, które dojrzewa wolniej i wyrasta na bardziej znerwicowane – ale również bardziej tolerancyjne i bezpieczne – od poprzednich pokoleń. Jego przedstawiciele trzymają się z dala od pokus dla dorosłych, takich jak alkohol czy seks, ale też unikają odpowiedzialności wiążącej się z dorosłością – nie śpieszy im się z nauką jazdy, wyprowadzką z domu ani z osiągnięciem finansowej samodzielności. Są otwarci i postępowi, a przy tym rozważni jak żadne wcześniejsze pokolenie młodych ludzi.

Czy to my mamy komputer i Internet, czy też komputer i Internet mają nas?

Spotkanie ze znajomymi – na czacie, szukanie miłości – na portalach randkowych, a do tego bogaty świat gier. W jednej chwili mogę stać się fascynującym rozmówcą, atrakcyjnym towarzyszem życia, a nawet superbohaterem ratującym świat. W wirtualnym świecie łatwo zafałszować rzeczywistość albo ulec urokowi pozornie bezproblemowego życia. Może więc wyłącz zanim będzie za późno?

W tej książce terapeuci omawiają symptomy, przyczyny i skutki uzależnienia od komputera i Internetu. Opisują też autentyczne doświadczenia i terapie swoich pacjentów. Wnikliwie wyjaśniają słownictwo używane w grach komputerowych i na różnych portalach oraz wpływ kryjących się za nim treści na ludzką psychikę. Całość została wzbogacona materiałami graficznymi obrazującymi poszczególne zagadnienia.

To doskonały poradnik dla tych, którzy szukają dróg wyjścia z problemów z komputerem, a także ich rodzin oraz terapeutów.

Od najmłodszych lat mamy kontakt z mediami. Zdarza się, wcale nie tak rzadko, że dziecko, zanim nauczy się mówić, już reaguje na ulubione programy telewizyjne, którymi z reguły są kreskówki. Rodzice czasami bez zastanowienia, a czasem z rozmysłem sadzają przed telewizorem kilkumiesięczne pociechy. Gdy dziecko już nauczy się mówić, pisać, czytać, zostaje wciągnięte przez dżunglę Internetu i kolorowych czasopism. I tak wyrastają dorośli, którzy korzystają z mediów, ale nie zawsze zdają sobie sprawę, jaki mają one na nich wpływ. Jak formują ich intelektualnie i moralnie, w jaki sposób kształtują ich osobowość i myślenie o rzeczywistości.Dzieci i młodzież chętnie posługują się wszelkimi nowinkami technologicznymi, w tym z zakresu środków masowego przekazu. Jak podają badania, młodzi ludzie spędzają przeciętnie 20 godzin w tygodniu przed ekranem telewizora lub komputera. Niektórzy nawet 40 i więcej. Do 18 roku życia młody widz obejrzy 8 tysięcy ekranowych morderstw i 100 tysięcy różnych aktów przemocy. Te dane już nie alarmują, one wręcz przerażają. Jeżeli dołożymy do tego fakt, że rodzice często nie wiedzą, co oglądają ich dzieci, to uchronienie dzieci przed szkodliwym wpływem mediów wydaje się właściwie niemożliwe. Niemniej jednak nauczenie dzieci i młodzieży rozsądnego korzystania z mediów jest jednym z najważniejszych zadań wychowawczych w rodzinie i w szkole. Do mediów można wychować jedynie przez media. Należy nauczyć dzieci i młodzież odczytywać ich język, ukazywać im sposoby manipulacji, rozmawiać o tym, z czym stykają się w mediach. Jest to proces długotrwały. Książka jest pomocą dla rodziców i wychowawców. Pozycja składa się z cztery części, z których każda ma inne zadanie. Część pierwsza: Dziecko w świecie mediów, opisuje mechanizmy działania mediów, ich funkcje i cele oraz wpływ, jaki mają na dzieci. Część druga: Kolorowy świat mediów, zawiera charakterystykę poszczególnych środków przekazu oraz sposoby ich oddziaływania na dzieci. Część trzecia: Co wciąga twoje dziecko?, ostrzega przed zagrożeniami, na jakie może być narażone dziecko korzystające z mediów. Część czwarta: Jak chronić swoje dziecko?, zawiera praktyczne porady dotyczące tego, jak wzmocnić odporność medialną dzieci oraz jak przeciwdziałać wcześniej opisanym zagrożeniom. (fragment wstępu)

Nominacja do nagrody Pulitzera 2011

Nominacja do nagrody literackiej PEN Center USA 2011

Międzynarodowy bestseller przetłumaczony na ponad dwadzieścia języków

Po co myśleć? Przecież masz internet!

Doświadczamy właśnie odwrócenia intelektualnej ewolucji naszego gatunku. Z czcicieli wiedzy i mądrości jako przymiotu ściśle związanego z osobowością znów stajemy się myśliwymi i zbieraczami, tym razem w elektronicznym lesie pełnym informacji.

Internet wkroczył w nasze życie i bezpowrotnie je przewartościował. Przekształcił sposób, w jaki myślimy i działamy. Nasze problemy z koncentracją, coraz krótsze i uboższe wypowiedzi oraz problemy z przyswajaniem długich tekstów nie są dziełem przypadku. Czyżbyśmy stawali się coraz bardziej płytcy? Czyżby narzędzie, które powstało po to, by nam służyć, przejęło nad nami władzę?

Nicholas Carr pokazuje, jak nowe media zmieniają nas samych i otaczającą nas rzeczywistość. Wyrasta przy tym na współczesnego Marshalla McLuhana. Jego książka wywołała w USA zażartą dyskusję, w którą zaangażowało się wielu publicystów i prestiżowych wydawców. Carr serwuje nam coś więcej niż tylko dogłębną i zaskakującą analizę socjologiczną: jego wywód to przede wszystkim wspaniała intelektualna uczta, pełna nieszablonowych przemyśleń i frapujących anegdot. Bez względu na to, czy jesteś zafascynowany możliwościami globalnej sieci, czy też raczej podejrzewasz, że konsekwencją jej rozwoju będzie zagłada rodzaju ludzkiego, warto dowiedzieć się, jak internet oddziałuje na Twój mózg i jak zmieni to Twoją przyszłość.

Sam problem cyberprzestrzeni, obecności w niej pokolenia najmłodszych nie jest zagadnieniem, które można po prostu rozstrzygnąć, rozwiązać, zniwelować. Takie ewentualne próby byłyby przejawem naiwności i braku kontaktu z rzeczywistością. Lektura książki daje nieodparte wrażenie, że istnieje rzeczywistość, która może nas poprowadzić do najwspanialszych możliwości rozwojowych. Jednak, pozostawiona bez jakichkolwiek pedagogiczno-humanistycznych oględzin i aksjonormatywnego ujarzmienia najprawdopodobniej obróciłaby się przeciwko nam. Cieszy fakt, że czytelnik otrzymuje tak zaawansowane merytorycznie narzędzie dla takich właśnie możliwych – i całkiem prawdopodobnych w pozytywne skutki – namysłów i działań.

dr hab. prof. AJP Paweł Prüfer

Monografia wieloautorska “Cyfrowe dzieci” pokazuje szeroki wachlarz obrazów dzieci, społeczeństwa i edukacji wraz z próbą ich przeanalizowania z różnych perspektyw teoretycznych i empirycznych. W publikacji podkreślane są globalne i lokalne oblicza rozwoju dziecka, jego relacji z otoczeniem społecznym (swoistej przestrzeni edukacyjnej), jak również współczesne przemiany teorii i praktyki edukacyjnej (w poszczególnych rozdziałach prezentowana jest edukacja jako dziedzina zabezpieczania potrzeb społeczeństwa – jako całości, oraz jako sfera zaspakajania specyficznych potrzeb indywidualnych). Można odnieść wrażenie, że szczególnym zamiarem i istotną perspektywą teoretyczno-empiryczną (uwidaczniająca się również w układzie książki) jest ta, którą określić można jako społeczno-aksjologiczną. Autorzy, oprócz głęboko i poprawnie metodologicznie poczynionych analiz, przybliżają treści o charakterze refleksyjno-przeglądowo-opisowym, jak i takie, które mają służyć rozwojowi teorii – zwłaszcza z obszaru pedagogiki społecznej.

dr hab. prof. UZ Mirosław Kowalski

Książka jest przykładem rzetelnej diagnozy zjawiska. Na pozytywne podkreślenie zasługuje rozległa aktywność badawcza i analityczna wszystkich autorów opracowania, tym bardziej że analiza wniosków i wyników wypływających z badań ma duże znaczenie diagnostyczne i prakseologiczne. Autorzy są nie tylko teoretykami, ale także i praktykami społecznymi, obserwującymi dane zjawiska społeczne, szczególnie w sferze zagadnień związanych z juwentologią i cyberprzestrzenią. Łączą przy tym kilka ról przypisywanych naukowcom w dziedzinie nauk społecznych, w tym rolę badacza zjawisk społecznych, praktyka, a także dydaktyka, o czym się można przekonać czytając konkluzje.

dr hab. prof. PRz Eugeniusz Moczuk

Przedstawiona monografia jest interesująca z poznawczego i badawczego punktu widzenia. Zawarte w niej treści w znaczącej mierze oparte na wynikach z dużego projektu badawczego stanowią cenne źródło wiedzy dla pedagogów, wychowawców, rodziców. Monografia została napisana bardzo przystępnym językiem, bogato wzmocniona materiałem ikonograficznym, co sprawia, że zapewne znajdzie zainteresowanie wśród czytelników.

dr hab. prof. WSB Marek Walancik

Prezentowane przez profesora Spitzera tezy podzieliły zarówno opinię publiczną, jak i kręgi fachowe na dwa antagonistyczne obozy. Zdaniem Spitzera intensywne korzystanie z mediów cyfrowych skutkuje – zwłaszcza u dzieci i młodzieży – zanikiem samodzielnego myślenia, to zaś prowadzi do zakłócenia uwagi i orientacji przestrzennej oraz pogarszania się wyników w nauce. Na płaszczyźnie emocjonalnej ceną za zbyt częste przebywanie w cyfrowym świecie jest samotność, wycofanie się z realnego życia, problemy ze spaniem i koncentracją włącznie z depresją i prawdziwym uzależnieniem od mediów elektronicznych. Krytycy twierdzą, że Spitzer „wiesza psy” na zdobyczach techniki i świecie nowoczesnych mediów, bez których dziś trudno wyobrazić sobie życie.

Ze wstępu:

Manfred Spitzer twierdzi, że musiał napisać Cyfrową demencję, by jego dzieci – a ma ich sześcioro – nie powiedziały mu za dwadzieścia lat: „Tato, wiedziałeś o wszystkim i nic nie zrobiłeś, by ostrzec innych”.

(…)

Przesłanie autora Cyfrowej demencji jest dla wielu czytelników niewygodne i stawia ich przed koniecznością zadania sobie kilku ważnych pytań, np. o to, jak konsola do gier, którą właśnie obdarowali dziecko, wpłynie na sposób, w jaki spędza ono czas. Wiele z tych pytań dotyczy spraw zdawałoby się oczywistych, a te zazwyczaj należą do najtrudniejszych. Bo czy łatwo wątpić w to, że wyposażenie pierwszoklasistów w tablety jest przejawem postępu i zwiększa efektywność nauczania, a zakup laptopów dla przedszkolaków jest gwarancją ich edukacyjnego sukcesu?

dr Marzena Żylińska